Saturday, March 28, 2009

Δικαιοσύνη ...

Ο καθένας περνάει τα βράδια του όπως μπορεί και όπως του αρέσει. Εγώ δεν έχω και πολλές επιλογές. Συνήθως δουλέυω μέχρι αργά, και μετά κάθομαι στο σπίτι. Μερικές φορές κλαίω. Για όλα αυτά που έκαναν σε μας και πολύ περισσότερο γι'αυτό που έκαναν στον Αλεξ. Κάποιες φορές πηγαίνω σε συναυλίες - είναι η δουλειά μου άλλωστε. Την Τετάρτη είδα την συναυλία με τους μαθητές του Δημοτικού Ωδείου, με το τίτλο "Αν δεν υπάρχει ραγιάς, δε φυτρώνει πασάς" (συμφωνώ απολύτως ). Τώρα, το Σάββατο, είπαμε να δούμε την βραδιά ποίησης. Δεν έφτασα μέχρι το θέατρο. Ακριβώς κάτω από το σπίτι μου, ανταμώθηκα με τον αλβανό Νάσο, και την φάρα του. Μόλις με είδε έκανε μεταβολή, αλλά οι υπόλοιποι άρχισαν να βρίζουν και να τον ενθαρρύνουν. Πήγαιναν προς τα μπαράκια στην Κυριώτισσα. Βραδυνή έξοδο με τις γκόμενες τους, κανονικά. Η δικαιοσύνη αποφάσισε ότι αυτός με τα άλλα τέσσερα αποβράσματα χτύπησαν το γιό μου μέχρι θανάτου, τον πέταξαν σαν σκυλί, (μετά τι έγινε, και που πήγαν το κορμί του Αλέξανδρου, μάλλον πρέπει να το βρώ μόνη μου, δεν ασχολείται κανείς) και τώρα με 4 ώρες στην κουζίνα του γηροκομείου ο Νάσος εκτίει την "ποινή" του. Ηταν βλέπετε ανήλικος. Τώρα η κοινωνία πασχίζει να τον κάνει σωστό άνθρωπο. Το πιστέυετε; Εγώ όχι. Αλλά εμένα με εξοργίζει το γεγονός ότι εγώ είμαι υποχρεωμένη να παραμένω υπόδειγμα πολίτη, αντικρίζωντας τον δολοφόνο του γιού μου. Μην τυχόν να του πώ κάτι, η ακόμη χειρότερα,να κάνω. Οι κανόνες και οι ακριβοί δικηγόροι προστατέυουν τον "κακόμοιρο" τύπο, καταδικασμένο για παραβατική συμπεριφορά, λόγω της οικογενειακής του κατάστασης. Πατέρας αλκοολικός ( πως δουλέυει, απορώ ), στην μητέρα απαγορεύτηκε η είσοδος στην Ελλάδα, αλλά τελικά στρογγυλοκάθεται, και έβγαλε την πράσινη κάρτα ( πολύ θα ήθελα να μάθω, ποιός της την έδωσε), η αδελφή εδώ και πολλά χρόνια κάνει το αρχαιότερο επάγγελμα, τα αδέλφια του αγνωστο τι κάνουν. Βασικά και εγώ είμαι μετανάστρια. Και νιώθω κορόιδο. Τι την θέλουνε την σωστή νομοταγή συμπεριφορά, αν τελικά ο Νάσος, ο Στέλιος, ο Λευτέρης και ο Βασίλης είναι πιο πολύτιμοι από εμάς; Τι πρέπει να κάνω εγώ; Δεν τιμώρησαν αυτούς, εμένα καταδίκασαν να τους βλέπω και να μην μπορώ ούτε να πω κάτι.... και όποιος με κρίνει, ας δώσει πρώτα το παιδί του για σφαγή σ'αυτούς και μετά ας έρθει να το συζητήσουμε επί ίσοις όρους. Πολύ πίκρα, αλλά αν το διαβάζει και κάποιος άλλος νιώθω κάποια ανακούφιση.
Τα δικαστήρια με τους ενήλικες ( μητέρες, παππούδες, γιαγιάδες κλπ. ) πάνε για το φθινόπωρο. Πιο νωρίς δεν θα έχει καθαρογραφεί η δικογραφία. Τα δικαστήρια εδώ είναι υπόθεση. Να, μεθάυριο πάλι έχουμε τον Χίο, έκανε έφεση (και πήρε και δύο αναβολές).
Οι άλλες δικάσιμες ακόμα δεν ορίστηκαν, θα τα γράψω αργότερα.Και μακάρι να μπορούσα να γράψω για κάτι καλό.....

Tuesday, February 3, 2009

Αλεξ - τρία χρόνια μετά....

Σήμερα 3 Φεβρουαρίου συμληρώνονται 3 χρόνια από τον άδικο χαμό του γιού μας Αλέξανδρου Μεσχισβίλι. Μετά απ' ότι περάσαμε αυτά τα 3 χρόνια δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι στην σημερινή κοινωνία απουσιάζουν εντελώς οι ηθικοί κανόνες και ότι οι υπάρχοντες νόμοι χρειάζονται αναδιάρθρωση. Ομως κανείς δεν προλαβαίνει να αχοληθεί με αυτά, επικαλούμενος τα πολλαπλά "καθημερινά σοβαρά προβλήματα" που σίγουρα είναι πιο σημαντικά για όλους εκτός απο εμάς. Την αβάσταχτη πίκρα την έχουμε συνηθίσει βλέποντας εδώ και 3 χρόνια τους δολοφόνους του γυιού μας σε σχεδόν καθημερινή βάση. Και τι να κάναμε; Αφού η πολιτεία αποφάσισε ότι δεν μπορεί να τους περιορίσει ούτε στο ελάχιστο, δεν μπορέσαμε να φέρουμε και ιδιαίτερη αντίδραση. Στο κάτω-κάτω το έχουμε ξαναπεί,το πρόβλημα δεν είναι μόνο δικό μας, αλλά της κοινωνίας ολόκληρης, η οποία δέχτηκε να συνυπάρχουν σε ένα απλό σχολείο συμμαθητές του θύματος και θύτες. Μέχρι το τέλος του δικαστηρίου αποφεύγαμε να κάνουμε προσωπικά σχόλια και να περιγράφουμε λεπτομέρειες της δίκης για να μην μας κατηγορήσουν για απόπειρα επηρέασης της κοινής γνώμης. Βασικά μας κατηγόρησαν έτσι και αλλιώς, αλλά αυτό θα το αναλύσουμε αργότερα. Δεν μπορούμε σήμερα να σχολιάσουμε την δικαστική απόφαση γιατί δεν γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέρειες. Δεν ήμουν παρούσα επειδή γνώριζα με ποιούς έχουμε να κάνουμε και τι θα επακολουθήσει. Ετσι, μετά την ανακοίνωση της απόφασης είχαμε μόνο σπασμένες βιβλιοθήκες και καρέκλες από μέρους των δολοφόνων και όχι τα κρανία μας. Αλλωστε τα χέρια τους είναι συνηθισμένα σε κάτι τέτοια.
Οπως πάντα, ακολούθησε ρεσιτάλ ¨ερμηνειών" από τα ΜΜΕ. Μάλιστα στο χθεσινοβραδυνό δελτίο της ΕΤ3 ειπώθηκε οτι η μεταφορά του Αλέξανδρου στο ακατοίκητο σπίτι δεν προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία. Μάλλον έτσι τους είπανε οι συνήγοροι της αποτυχημένης υπεράσπισης. Ξέρετε πόσοι μάρτυρες δεν παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο και πόσοι "μάσησαν" τα λόγια τους επειδή φοβηθήκανε, και αυτό φαινόταν κιόλας; Πού να προκύψει κάτι αν ξέρεις ότι ο γυιός σου, ο εγγονός σου, η ανιψιά σου αυτόματα γίνετε στόχος της περιβόητης συμμορίας και των φιλαράκων τους μόλις θα πεις δύο λόγια παραπάνω; Και κάτι άλλο. Αύριο οπωσδήποτε θα μάθουμε αν μπορούμε να κατονομάσουμε όλους τους παράγοντες αυτής της τραγωδίας, και του απίστευτου κύματος συκοφαντίας που ακολούθησε, για να είμαστε πιο σαφείς.
Δεν συμφωνώ με τον "μοναχικό λύκο" ο οποίος πέρυσι επισήμανε ότι δεν γράψαμε τίποτε για τις 3 Φεβρουαρίου.Οτι και να γράψουμε, τον Αλέξανδρο δεν πρόκειται να τον γυρίσουμε πίσω. Και εμείς δεν τον σκεφτόμαστε μια φορά τον χρόνο, αλλά κάθε μέρα. Δεν θα προσπαθήσουμε να κερδίσουμε την εύνοια της κοινής γνώμης. Είδαμε και ξαναείδαμε πως χειραγωγείται η λεγόμενη "κοινή γνώμη", προκειμένου να βγάλουν λεφτά οι "κίτρινοι" δημοσιογράφοι. Αλλά νιώθουμε και κάποια ανακούφιση γιατί δεν υπάρχει πλέον κανένα πιο απίστευτο , πιο ανήθικο ψέμα που δεν ειπώθηκε για εμάς. Μόνο χάνοντας το βάρος της υπόληψης αποκτάς πραγματική ελευθερία. Επομένως δεν φοβόμαστε πλέον τίποτα.Ευτυχώς που δίπλα μας έμειναν οι φίλοι που μας γνωρίζουν πολύ καλά, και συχνά πυκνά λαμβάνουμε μυνήματα υποστήριξης από αγνώστους ( και αυτούς τους θεωρούμε φίλους). Μάλλον δεν έχει στερέψει η λογική στον κόσμο ακόμα....Σας αφήνουμε. Σήμερα είναι δύσκολη μέρα. Και θα ακολουθήσουν πολλές τέτοιες μέρες....

Sunday, November 9, 2008

Το δικαστήριο συνεχίζεται

Φίλες και φίλοι, γειά σας. Λόγω έλειψης χρόνου θα είμαστε πολύ σύντομοι.
α) Ευχαριστούμε θερμά την κ. Δήμαρχο για την επιστολή της, όπως και άλλους φίλους μας για την υποστήριξη. Τουλάχιστον δεν είμασταν μόνοι στην διάρκεια του άγριου και βρώμικου πολέμου που οργάνωσαν εναντίον μας ο κ. Τριανταφυλλόπουλος μαζί με τους άλλους, όχι και τόσους κύριους, λογικούς και μη.
β) Σχεδόν όλα όσα διαβάζετε για το εν εξελίξη δικαστήριο είναι αναληθή και μονόπλευρα. Μεταφέρετε η γνώμη μόνο των δικηγόρων της άλλης πλευράς. Ποτέ δεν σας λένε για τις μαρτυρίες οι οποίες ενισχύουν το κατηγορητήριο. Θεωρούμε περιττό να μπαίνουμε στον κόπο να διαψεύδουμε συνεχώς αυτά που ακούγονται και γράφονται. Εξάλλου η διαστρέβλωση γίνεται σκόπιμα. Χθεσινό παράδειγμα - γι'αυτό που γράφει η εσπρέσσο στις 7/11 θα απαντήσουμε μόνο δύο πράγματα: 1) ο πίνακας με τον καπετάνιο βρίσκεται στο σπίτι και τώρα 2) ο Αλέξανδρος φορούσε μπουφάν. Θα μου πείτε τώρα ότι η εγκυρότητα δεν είναι προνόμιο όλων....Συμφωνώ....
γ)Στο facebook ανακαλύψαμε την κοινότητα "Πολίτες εναντίον της εσπρέσσο". Γράφουμε τώρα και εκεί.
δ) Περιμέναμε ότι κάποιος θα ασχοληθεί τελικά με τα εταιρικά τηλέφωνα. Οχι τα δικά μας. Αλλά των αντιδίκων μας. Για να υπάρχει μια πλήρης εικόνα, πρέπει να πούμε ότι είναι πολύ περισσότερα από τα δικά μας. Αλλά γι'αυτά, οι δικηγόροι των αντίδικων δεν έβγαλαν λέξη. Δηλαδή παρακολουθούνται μόνο τα τηλέφωνα τα δικά μας και του Πρωθυπουργού............!!!
ε) Γνωρίζαμε ότι θα υπάρξει αντίδραση. Αλλά δεν φανταζόμασταν ποτέ, μέχρι που μπορούν να φτάσουν τα όρια της ανθρώπινης κακεντρέχιας.

Thursday, October 16, 2008

Προς κ. Τριανταφυλλόπουλο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΒΕΡΟΙΑΣ
Βέροια 16 Οκτωβρίου 2008
Αρ. Πρωτ. 306

Γραφείο Δημάρχου
Ταχ. Δ/νση Μητροπόλεως 46
Τ.Κ. 59100
Τηλέφωνο 23313 50506
Fax 23310 22330
ΠΡΟΣ : κ. Μάκη Τριανταφυλλόπουλο

Αξιότιμε κύριε Τριανταφυλλόπουλε,

Ως Δήμαρχος της Βέροιας, σας διαβεβαιώ ότι μπορώ να εκφράσω με ακρίβεια και πιστότητα τα αισθήματα των συμπολιτών μου, μετά την σειρά εκπομπών σας για το θέμα της εξαφάνισης του Αλεξ : απορία, έκπληξη, στεναχώρια και - γιατί όχι - οργή.
Η απορία δημιουργείται εξ αιτίας της χρονικής στιγμής που επιλέξατε να ασχοληθείτε με το θέμα, μετά από 32 μήνες μη ενασχόλησης. Η δίκη διεξάγεται ήδη, οι κανόνες, γραπτοί και άγραφοι απαιτούν σεβασμό, εμπιστοσύνη στους δικαστές, αυτοσυγκράτηση, υπευθυνότητα, από όλους.
Είναι αυτονόητο ότι κανείς δεν επηρεάζεται από αβασάνιστους ισχυρισμούς ή υποθέσεις τηλεθαμώνων - μόνο τα στοιχεία της δικογραφίας έχουν σημασία. Πρός τι λοιπόν οι εκπομπές;
Βεβαίως, η αλήθεια, όλη ή μέρη της, δεν βρίσκεται στα λεγόμενα των τηλεοπτικών στούντιο αλλά εδώ, στην πόλη μας, όπου η ερευνητική δημοσιογραφία έχει το πεδίο της. Θα μπορούσατε να το κάνετε, όπως - μέχρι τώρα - το έκανε η κυρία Νικολούλη, και να καταθέσετε τα ευρήματα στον Εισαγγελέα, όπως αυτή.
Θα σας ήμασταν ευγνώμονες.
Η έκπληξή μας, που μεγαλώνει από εκπομπή σε εκπομπή, έχει να κάνει με την επίθεση στο πρόσωπο της τραγικής μάνας. Είναι μιά επίθεση που ξεκίνησε αργά και διαβρωτικά, εσχάτως γίνεται κατά κύματα...
Δεν θα σας έχει διαφύγει της προσοχής κύριε Τριανταφυλλόπουλε, ότι η Νατέλα έχει επιλέξει την έννομη και άψογη στάση. Δεν παρεμβαίνει, δεν απαντά στις επιθέσεις, δεν προσπαθεί να επηρεάσει και να δημιουργήσει εντυπώσεις. Προς τι άλλωστε; Αυτό όμως, ας μην εκληφθεί ως αδυναμία.
Η Νατέλα δεν είναι μόνη της. Κάθε άλλο : όλη η πόλη πονά μαζί της, είναι δίπλα της.
Υποσχέθηκα δημόσια, μπροστά στους συμπολίτες μου, ότι θ' ανεβώ τον Γολγοθά μαζί της. Κι' αυτό κάνω. Και το κάνω, το κάνουμε εδώ στην Βέροια, γιατί γνωρίζουμε άριστα ποιά είναι η Νατέλα, σαν μητέρα, σαν δασκάλα, σαν προσωπικότητα, και είμαστε περήφανοι γι' αυτήν. Σας θυμίζω ότι ανακηρύχθηκε από τον Τύπο "Πρόσωπο της χρονιάς " για το 2006, για τα μαθήματα αξιοπρέπειας και ηθικής που παρέδωσε στην τρικυμισμένη κοινωνία μας.
Ας τη σεβαστούμε, όσοι δεν τη βοηθάμε...
Η στεναχώρια, δημιουργείται, κύριε Τριανταφυλλόπουλε, επειδή, με τον λόγο, τον τρόπο και - ενίοτε - την διάθεση ορισμένων, από το πολυπληθές κάθε φορά, πάνελ σας, αναβιώνουν συνθήκες ζόφου και ηθικού πανικού, παρόμοιες μ' αυτές που ζήσαμε το 2006.
Ζητήματα χιλιοειπωμένα, επαναφέρονται. Ανθρωποι αμφίβολης νοητικής ικανότητας και ψυχικής κατάστασης προσφέρουν "μαρτυρίες " που γίνονται άξονας συγγραφής βιβλίου, άλλοι, σπεύδουν προς την δημοσιότητα παντί τρόπω και μέσω... Ομως, το κεντρικό πρόσωπο, είναι η κυρία Αντωνοπούλου, για την αντιφατικότητα των ισχυρισμών της οποίας είμαι αυτόπτης μάρτυς, εγώ και οι συνεργάτες μου στον Δημαρχείο. Η κυρία αυτή, η οποία όπως γνωρίζω εγκαλείται από την μητέρα του Αλεξ για απιστία τόσο ενώπιον των Δικαστηρίων, όσο και στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, προσήλθε στην εκδοχή της απαγωγής, αφού προηγουμένως διατείνονταν παντού ότι ο Αλεξ είναι σίγουρα νεκρός ( διάλεξη στην Ελληνοαμερικανική Ενωση ), πιέζοντας μάλιστα τη Νατέλα να το αποδεχτεί και προκαλώντας της νευρική κρίση (Δημαρχείο Βέροιας ).
Αυτή η αντιφατική γυναίκα, που - με τη βοήθεια εκτάκτως δημοσιογραφούντων τοπικώς - τόσο κακό έκανε στην πόλη μας, είναι καιρός να συγκρατηθεί.
Εχοντας προδώσει την εμπιστοσύνη της Νατέλας δεν έχει κανένα ηθικό δικαίωμα ν' ασχολείται μαζί της.
Κύριε Τριανταφυλλόπουλε,
Το μυστήριο που περιέβαλε την υπόθεση και πήρε εφιαλτικές διαστάσεις, ανατροφοδοτείται συνεχώς με αποτέλεσμα πολλά κέρδη. Η υπόθεση Αλεξ πλούτισε πολλούς. Η Νατέλα δεν συνεργάστηκε, δεν υπέκυψε, δεν συνήργησε. Ζει απο τον μισθό της.
Κύριε Τριανταφυλλόπουλε,
Επέλεξα να μιλήσω για όλ' αυτά με την γλώσσα της μάνας, του συμπολίτη, του απλού ανθρώπου. Μας έτυχε η πρώτη μεγάλη συμφορά στην χώρα - αποτέλεσμα της παιδικής βίας και εγκληματικότητας. Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι να σκύψουμε πάνω από το πρόβλημα αναζητώντας λύσεις. Το κάνουμε ήδη εδώ και καιρό με επιστημονικά συνέδρια (Απρίλιος 2007 ), πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις ( ολόκληρο το 2008 ), αλλά κυρίως με την δημιουργία Δικτύου για την προστασία των παιδιών σε κίνδυνο, των κακοποιημένων γυναικών, των ευπαθών κοινωνικά ομάδων.
Ολοι οι σύλλογοι εθελοντών που υπήρχαν, αλλά και αυτοί που είναι γεννήματα των γεγονότων και της νέας εποχής ( "Πρωτοβουλία για το Παιδί " , " Ερασμος ") συνεργάζονται με τις Δομές του Δήμου. Η σκύλευση της πόλης πρέπει να σταματήσει. Οποιος θέλει να βοηθήσει, ιδού η Βέροια.
Εμείς θα συνεχίσουμε, βέβαιοι ότι τόσο η τραγική μάνα, όσο και η πολύπαθη πόλη μας, θα λουστούν σύντομα στο φως της Κάθαρσης.
Σήμερα η πόλη γιορτάζει την Απελευθέρωσή της. Εμείς εδώ λέμε σ' όλους Χρόνια Πολλά.

Φιλικά
Η Δήμαρχος της Βέροιας
Χαρίκλεια Ουσουλτζόγλου - Γεωργιάδου