Tuesday, February 3, 2009

Αλεξ - τρία χρόνια μετά....

Σήμερα 3 Φεβρουαρίου συμληρώνονται 3 χρόνια από τον άδικο χαμό του γιού μας Αλέξανδρου Μεσχισβίλι. Μετά απ' ότι περάσαμε αυτά τα 3 χρόνια δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι στην σημερινή κοινωνία απουσιάζουν εντελώς οι ηθικοί κανόνες και ότι οι υπάρχοντες νόμοι χρειάζονται αναδιάρθρωση. Ομως κανείς δεν προλαβαίνει να αχοληθεί με αυτά, επικαλούμενος τα πολλαπλά "καθημερινά σοβαρά προβλήματα" που σίγουρα είναι πιο σημαντικά για όλους εκτός απο εμάς. Την αβάσταχτη πίκρα την έχουμε συνηθίσει βλέποντας εδώ και 3 χρόνια τους δολοφόνους του γυιού μας σε σχεδόν καθημερινή βάση. Και τι να κάναμε; Αφού η πολιτεία αποφάσισε ότι δεν μπορεί να τους περιορίσει ούτε στο ελάχιστο, δεν μπορέσαμε να φέρουμε και ιδιαίτερη αντίδραση. Στο κάτω-κάτω το έχουμε ξαναπεί,το πρόβλημα δεν είναι μόνο δικό μας, αλλά της κοινωνίας ολόκληρης, η οποία δέχτηκε να συνυπάρχουν σε ένα απλό σχολείο συμμαθητές του θύματος και θύτες. Μέχρι το τέλος του δικαστηρίου αποφεύγαμε να κάνουμε προσωπικά σχόλια και να περιγράφουμε λεπτομέρειες της δίκης για να μην μας κατηγορήσουν για απόπειρα επηρέασης της κοινής γνώμης. Βασικά μας κατηγόρησαν έτσι και αλλιώς, αλλά αυτό θα το αναλύσουμε αργότερα. Δεν μπορούμε σήμερα να σχολιάσουμε την δικαστική απόφαση γιατί δεν γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέρειες. Δεν ήμουν παρούσα επειδή γνώριζα με ποιούς έχουμε να κάνουμε και τι θα επακολουθήσει. Ετσι, μετά την ανακοίνωση της απόφασης είχαμε μόνο σπασμένες βιβλιοθήκες και καρέκλες από μέρους των δολοφόνων και όχι τα κρανία μας. Αλλωστε τα χέρια τους είναι συνηθισμένα σε κάτι τέτοια.
Οπως πάντα, ακολούθησε ρεσιτάλ ¨ερμηνειών" από τα ΜΜΕ. Μάλιστα στο χθεσινοβραδυνό δελτίο της ΕΤ3 ειπώθηκε οτι η μεταφορά του Αλέξανδρου στο ακατοίκητο σπίτι δεν προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία. Μάλλον έτσι τους είπανε οι συνήγοροι της αποτυχημένης υπεράσπισης. Ξέρετε πόσοι μάρτυρες δεν παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο και πόσοι "μάσησαν" τα λόγια τους επειδή φοβηθήκανε, και αυτό φαινόταν κιόλας; Πού να προκύψει κάτι αν ξέρεις ότι ο γυιός σου, ο εγγονός σου, η ανιψιά σου αυτόματα γίνετε στόχος της περιβόητης συμμορίας και των φιλαράκων τους μόλις θα πεις δύο λόγια παραπάνω; Και κάτι άλλο. Αύριο οπωσδήποτε θα μάθουμε αν μπορούμε να κατονομάσουμε όλους τους παράγοντες αυτής της τραγωδίας, και του απίστευτου κύματος συκοφαντίας που ακολούθησε, για να είμαστε πιο σαφείς.
Δεν συμφωνώ με τον "μοναχικό λύκο" ο οποίος πέρυσι επισήμανε ότι δεν γράψαμε τίποτε για τις 3 Φεβρουαρίου.Οτι και να γράψουμε, τον Αλέξανδρο δεν πρόκειται να τον γυρίσουμε πίσω. Και εμείς δεν τον σκεφτόμαστε μια φορά τον χρόνο, αλλά κάθε μέρα. Δεν θα προσπαθήσουμε να κερδίσουμε την εύνοια της κοινής γνώμης. Είδαμε και ξαναείδαμε πως χειραγωγείται η λεγόμενη "κοινή γνώμη", προκειμένου να βγάλουν λεφτά οι "κίτρινοι" δημοσιογράφοι. Αλλά νιώθουμε και κάποια ανακούφιση γιατί δεν υπάρχει πλέον κανένα πιο απίστευτο , πιο ανήθικο ψέμα που δεν ειπώθηκε για εμάς. Μόνο χάνοντας το βάρος της υπόληψης αποκτάς πραγματική ελευθερία. Επομένως δεν φοβόμαστε πλέον τίποτα.Ευτυχώς που δίπλα μας έμειναν οι φίλοι που μας γνωρίζουν πολύ καλά, και συχνά πυκνά λαμβάνουμε μυνήματα υποστήριξης από αγνώστους ( και αυτούς τους θεωρούμε φίλους). Μάλλον δεν έχει στερέψει η λογική στον κόσμο ακόμα....Σας αφήνουμε. Σήμερα είναι δύσκολη μέρα. Και θα ακολουθήσουν πολλές τέτοιες μέρες....

29 comments:

Nikos Lioliopoulos said...

Νατέλα,
Η δύναμη σου να ανταπεξέλθεις στο μαρτύριο που τραβάς με αξιοθαύμαστη
αξιοπρέπεια , είναι πηγή έμπνευσης για όλους μας.
Δεν έχω λόγια να σου πω.
Μόνο πως ντρέπομαι σαν Έλληνας πολίτης και θλίβομαι σαν Άνθρωπος. Γιατί επί τρία ολόκληρα χρόνια δεν βρέθηκε ούτε μια απάντηση στα αμέτρητα γιατί που σε βασανίζουν-που βασανίζουν όλους μας.

Ντρέπομαι που δεν έμαθες ποτέ τι απέγινε ο γιος σου.

Ντρέπομαι που σε αυτή την κοινωνία μπορούμε ακόμη να κρυβόμαστε.

Ντρέπομαι για όλα αυτά που πέρασες όλο αυτό τον καιρό.

Ντρέπομαι για την αδυναμία των αρχών να ρίξουν φως στην υπόθεση

Ντρέπομαι για τη βρωμιά που επικρατεί στα Ελληνικά ΜΜΕ

Περισσότερο όμως ντρέπομαι για την κοινωνία στην οποία έζησε το παιδί σου

Νατέλα,

Σαν Έλληνας και συντοπίτης ένοιωσα την ανάγκη να σου πω ένα
Συγνώμη.
Είναι το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω για τον ΑΛΕΞ,

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Νατέλα μου, ΚΥΡΙΑ μου,
ποτισμένη με πόνο κάθε σου λέξη:"τα χέρια τους είναι συνηθισμένα σε κάτι τέτοια"

Η αξιοπρεπής σου στάση, παρά το μαρτυρικό σου φορτίο, είναι κόλαφος για ΟΛΟΥΣ.
Γι' αυτούς που έντεχνα κάλυψαν κι εξακολουθούν να καλύπτουν τα κλειστά στόματα,
Για μια Πολιτεία ανίκανη να διαφυλάξει τους πολίτες της.
(Για τα δικά τους παιδιά υπάρχει μόνιμη προστασία, τα υπόλοιπα θεωρούν πως δεν τους πρέπει ούτε αξιοπρεπής κηδεία....)

Ντροπή ΤΟΥΣ!!!

Bουλα. said...

Λυπαμαι Νατελα για ολα!
Ξέρεις πως με πονάει αυτή η αδικία!

Διαγόρας ο Μήλιος said...

Мне стыдно и я очень сожалею.

john anast said...

κάθε φορά που σκέφτομαι τον Alex, ένα παιδί που δεν γνώρισα,από γονείς που ούτε αυτούς ξέρω, νιώθω ένα μαχαίρι να είναι μπηγμένο στο στήθος μου και μια θλίψη απερίγραπτη.
Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Κουράγιο.

tzagalagabugu said...

Мне стыдно и я очень сожалею.

Dimitris Andrikopoulos said...

Μπράβο, αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση για κάθε Ελληνίδα μάνα.
Δυστυχώς, έχασες τον μονάκριβο υιό σου, αλλά η ελληνική κοινωνία κέρδισε εσένα και την αξιοπρέπειά σου.

afragou said...

Αγαπητή Νατέλα,

Παίρνω το θάρρος να σου γράψω δύο λόγια, με αφορμή την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου. Είμαι και εγώ μητέρα τριών παιδιών, και αισθάνομαι κάθε μέρα
Βάρος στην ψυχή μου και αγωνία αν θα είναι καλά αν θα τους συμβεί κάτι μετά από την δολοφονία του Αλεξ αλλά και τις εξαφανίσεις παιδιών που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια αλλά και παλαιότερα. Ελπίζω να αισθάνθηκες έστω και για μια στιγμή ανακούφιση μετά την απόφαση του δικαστηρίου. Ξέρω ότι ο πόνος δεν θα περάσει ποτέ, όπως και η ελπίδα να βρεθεί το παιδάκι σου. Εγώ και πολλές φίλες μου
Που έχουμε παιδιά παρότι δεν σε έχουμε γνωρίσει ποτέ πραγματικά συμπάσχουμε γιατί ξέρουμε ότι αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί σε οποιαδήποτε οικογένεια.
Σου εύχομαι να μπορέσεις να συνεχίσεις την ζωή σου με το κεφάλι ψηλά, και κάποια στιγμή να γιατρευτεί και η ψυχή σου.

katerina said...

Νατέλα κουράγιο, ο χαμός του γιού σου και η αξιοπρέπεια που έχεις δείξει είναι ένα μάθημα για όλους τους έλληνες.

Θα σου έλεγα αφού αυτό δυστυχώς ήτανε το αποτέλεσμα του δικαστηρίου και το οποίο δεν φθάνει να νιώσεις έστω στο ελάχιστο οτι δικαιώνεται το παιδί σου, να φύγεις από αυτήν την πόλη.

Τουλάχιστον να μην είσαι αναγκασμένη να βλέπεις μπροστά σου συνέχεια όχι μόνο τους δολοφόνους αλλά και τους ηθικούς δολοφόνους, γονείς, παππούδες αδέλφια και δασκάλους τους.
Συμφωνώ βέβαια ο,τι είναι πρόβλημα της κοινωνίας γενικότερα, σίγουρα από καθαρή τύχη στα παιδιά μου δεν συνέβη το χειρότερο ακόμη (πέρσυ ήρθε ο γιος μου-πήγαινε 6η δημοτικού- με σημάδια στο λαιμό που πήγε κάποιο παιδί να τον πνίξει- παραβατικά παιδιά είναι γεμάτα δυστυχώς τα σχολεία μας.

Νατέλα σε αγαπάμε όλοι,ο Άλεξ θα συνεχίσει να ζει στις καρδιές όλων μας, να είσαι σίγουρη ότι εκεί που πήγε θέλει να σε βλέπει ευτυχισμένη.
Κατερίνα

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ said...

Λυπάμαι για την οικογένειά σου
Λυπάμαι για τη χώρα μου
Λυπάμαι για τη δικαιοσύνη

Εχω ζήσει και γω προσωπικά τη "ζυγαριά" της ελληνικής δικαιοσύνης και την ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ και μπορώ να φαντασθώ την οργή και το ανεκπλήρωτο που στην πορεία του χρόνου θα παίρνει διάφορες βασανιστικές μορφές και θα σε ακολουθεί ...

Κικη said...

Eίμαι μητέρα και καθηγήτρια.Από την πρώτη στιγμή του τραγικού γεγονότος παρακολούθησα και παρακολουθώ κάθε λεπτομέρεια,συμπάσχοντας στον ανείπωτο πόνο σου.Θέλω να σε διαβεβαιώσω,ότι εσύ έγινες σύμβολο αξιοπρέπειας και ο Άλεξ ΣΥΜΒΟΛΟ αναζήτησης της χαμένης ανθρωπιάς τούτου του δημιουργήματος που λέγεται"ανθρώπινο είδος".Να ξέρεις,καλή μου Νατέλα, ότι μαζί σου θλιβόμαστε πολλοί πολλοί ανώνυμοι.Αυτό μόνο που πρέπει να συμπληρώσω σαν υστερόγραφο είναι:α)Αυτή η βλαμένη η Αντωνοπούλου,πώς είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου,επειγόντως να αποσυρθεί! β)Τον τίτλο "αξιότιμε"για τον Τριανταφυλλόπουλο,-αηδιάζω και μόνο που λέω το όνομά του!-μην τον ξαναχρησιμοποιήσετε,γιατι χάνει η λέξη το νόημά της!

Katerina75 said...

Λυπαμαι ειλικρινα..........

ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΛΕΞ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!
ΧΘΕΣ ΕΚΛΕΙΣΕ 3ΧΡ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ, ΠΡΟΧΘΕΣ ΕΓΙΝΕ Η ΔΙΚΗ ΚΑΙ "ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ" 5 ΠΑΙΔΙΑ,
Ο ΑΛΕΞ ΠΟΥΘΕΝΑ,
ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
http://www.facebook.com/group.php?gid=47795009661&ref=mf
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΔΙΑΔΩΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ GROUP ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΜΕΛΟΣ ΕΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΧΛΗΣΗ!


WHERE IS ALEX MESCHISVILI?
ALEX HAS BEEN MISSING SINCE FEBRUARY 3RD 2006
This past Monday February 2nd, 5 minors got their “sentences”
Pls join and invite as many of your friends possible to the group dedicated to finding Alex: http://www.facebook.com/group.php?gid=47795009661&ref=mf

Λωτοφάγος said...

Αξιοσέβαστη Κυρία,
Τρία χρόνια τώρα, ντρέπομαι για την υποκριτική κοινωνία μας και θαυμάζω την αξιοπρέπειά σας! Σας ευχαριστώ που μας δείχνετε το δρόμο.
Τον είχαμε χάσει, ξέρετε. Και είναι πολλοί αυτοί που ανησυχούν μην τον ξαναβρούμε. Η επίθεσή τους εναντίον σας δεν έχει όρια, επειδή χαλάτε την πιάτσα, αγαπητή Νατέλα.
Επειδή δεν εξευτελιστήκατε στις εκπομπές τους ούτε δώσατε τροφή για τα ανθρωποφαγικά "ρεπορτάζ" τους. Γι' αυτό σας κυνηγούν.
Όμως κι εμείς πολλοί είμαστε. Και μένουμε νοερά στο πλευρό σας, όπως και στο πλευρό της Κωνσταντίνα Κούνεβα και όλων των αξιοπρεπών ανθρώπων!
Και κάτι ακόμα: χαίρομαι που ο σύζυγός σας είναι δίπλα σας και σας εμψυχώνει. Η στάση του σώζει και τη δική μας αξιοπρέπεια, ξέρετε.
Κουράγιο, Κυρία μου.

ruth_less said...

Προχωρείστε με τους λίγους και καλούς φίλους που έχετε στο πλάι σας... λίγο πιο μακρυά υπάρχουν και πολλοί άλλοι ανώνυμοι που πάντοτε θα αναγνωρίζουν τον μεγαλείο της ψυχής που δείξατε εσείς μέσα σ΄αυτό το μαρτύριο που περάσατε. Ξέρω ότι για σας ο πόνος μένει χαραγμένος μέσα σας... κι εμείς το μόνο που μπορούμε είναι να σκύψουμε το κεφάλι με σεβασμό αλλά και ντροπή μπροστά σας.

Spark D' Ark said...

μια προσευχή... να μην κλείσει τίποτα ακόμα. όχι πριν βρεθεί. όχι πριν αναπαυτεί και το σώμα όπως αναπαύεται η ψυχή.

Mertz said...

Νατέλα περιμέναμε μαζί σου 3 χρόνια να ρθει η στιγμή της τιμωρίας τους...
΄Ομως οργιζόμαστε με όλα όσα έχουμε δει, θλιβόμασστε για την ανθρώπινη κατάντια, φοβόμαστε για τα παιδιά μας αφού επικρατεί ατιμωρησία και διαφθορά....
Ο πόνος ενώνει όσους ακόμα είναι άνθρωποι. Μακάρι να μπορούσαμε να ανακουφίσουμε το μαρτύριό σου..Να σκέφτεσαι ότι η ψυχή του είναι ζωντανή, ο σύνδεσμος της αγάπης σας δεν κόβεται ποτέ και σίγουρα από κει που βρίσκεται θέλει κάποτε να απαλύνει ο πόνος σου..
Σε σκεφτόμαστε και προσευχόμαστε ο Θεός να σου δίνει δύναμη και κάποτε να γιατρέψει-όσο γίνεται - τις πληγές σου....

katerina said...

Καλησπέρα Νατέλα.
Κουράγιο.
Να εισαι καλά.

Ταχυδρόμος! said...

Να έχεις πάντα τη δύναμη να συνεχίζεις τον αγώ να σου. Η αλήθεια θα λάμψει. Μπορεί να εργήσει, αλλά θα λάμψει.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ said...

Όπως είπε κι ο κος Λιολιόπουλος, η ντροπή δική μας που συνέβη αυτό...
Κουράγιο!

Αγνή said...

Παρακολουθώ με βαθιά πίκρα ό,τι έχει γίνει και θα ήθελα να έχω τη δύναμη να κάνω κάτι παραπάνω. Εύχομαι Νατέλα, μέσα πό την ψυχή μου, να πάψει πια αυτό το μαρτύριο για σένα και να δοθεί μια απάντηση. Όσον αφορά τους κίτρινους δημοσιογράφους, οι οποίοι/ες έχουν κυριολεκτικά ξεφύγει τελείως και δε σέβονται τίποτα,.. μη δίνεις καμιά σημασία. Η κοινή γνώμη είναι μαζί σου.. Σε έχω στις προσευχές μου, κι εγώ και πολλοί πολλοί άλλοι!!Κουράγιο!!

euaggelia said...

Νατέλα μου,

για άλλη μία φορά απορώ με την δύναμή σου...
για άλλη μία φορά λυπάμαι για λογαριασμό τους...

Sunlight said...

Γειά σου νατέλα . Είμαι και εγώ μητέρα ενός αγοριού 12 χρόνων . Η ιστορία του μικρούλι σου με πόνεσε φοβερά λες και το ζούσα εγώ . Έβαλα τον εαυτό μου στη θέση σου και ένιωσα τέτοιο πόνο που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια .
Με όλα αυτα που γίνονται έξω στον κόσμο φοβάσαι . Υπήρξανε φορές που γινόμουνα τόσο προστατευτική προς το παιδί μου που ήθελα να πηγαίνω μαζί του όπου και αν πήγαινε . Έβλεπα εφιάλτες το βράδυ . Και δεν μπορούσα να ηρεμήσω έβλεπα παντού κίνδινο . Αλλά δεν είναι λύση και αυτή να έχεις το παιδί σου φιλάκισμένο στην αγκαλιά σου . Τα χρόνια που περνάμε και διανίουμε είναι παρά πολύ δύσκολα . Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι προσευχή στο θεό να προστατεύει όλα τα παιδιά του κόσμου . Γιατί ας μην ξεχνάμε τα παιδιά είναι τα αγγελούδια του θεού . Προσεύχομαι για σένα να βρει η ψυχή σου την απάντηση και την ικανοποίηση που δικαιούσαι .

Διαγόρας ο Μήλιος said...

> Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε
> είναι προσευχή στο θεό να
> προστατεύει όλα τα παιδιά του
> κόσμου .

Το αιώνιο πρόβλημα στην Ελλάδα: η αντίληψη ότι το μόνο που μπορείς να κάνεις για το οτιδήποτε είναι να προσεύχεσαι στο «θεό». Πάω στοίχημα δε, πως οι θύτες επίσης προσεύχονται να μην ανακαλυφθούν από τη δικαιοσύνη.

Για να προστατευθούν τα παιδιά του κόσμου χρειάζονται ενέργειες εκ'μέρους μας για να τα προστατεύσουμε. Χρειάζονται επίσης νόμοι που να τηρούνται, και όταν δεν συμβαίνει αυτό χρειάζονται επιπλέον ενέργειες για να εξαναγκάσουμε το σύστημα να δουλέψει. Μπορεί να μην τα καταφέρνουμε, μπορεί ως μεμονωμένα άτομα να είμαστε ανίσχυροι απέναντι στο σύστημα, αλλά μπορούμε τουλάχιστον να το προσπαθήσουμε, ώστε να έχουμε έστω κάποια πιθανότητα να κατορθώσουμε κάτι. Με το να σκύβουμε το κεφάλι και να προσευχόμαστε στο «θεό» δεν το προσπαθούμε καν, και δεν έχουμε απολύτως καμμία πιθανότητα.

Το να προσεύχεσαι στο «θεό» ισοδυναμεί με το να μην κάνεις τίποτα και να νομίζεις πως κάτι κάνεις.

Haris said...

Στο τέλος, ΟΛΑ θα βγούνε στην επιφάνεια Νατέλα.
Γιατί, τίποτα δεν μπορεί να τα κρατήσει, στον βυθό της δυστυχίας τους.

Alexandra said...

Νατέλα

όπως είπε και ο κος Λιολιόπουλος όλοι οι ανώνυμοι που έχουν κάποια συνείδηση ντρεπόμαστε για τους εαυτούς μας και την κοινωνία που έχουμε δημιουργήσει για τα παιδιά μας...

Πολύ καιρό μπαίνω στο blog σου και θέλω να σου γράψω αλλά η ανείπωτη θλίψη με εμποδίζει!!! Τι να σου πω που να απαλύνει τον πόνο σου???

Αυτό που μπορώ να σου υποσχεθώ είναι ότι δεν θα ξεχάσω τον Άλεξ ποτέ και ότι εγώ προσωπικά δεν θα κλείνω το στόμα μου σε όποια αδικία βλέπω να διαπράττεται. Όπως ΟΛΟΙ ΜΑΣ οφείλουμε!!!

Ίσως η αδικία που έγινε σε βάρος δικό σου και στο παιδί σου να είναι μια ευκαιρία να αποφασίσουμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο για εμάς και τα παιδιά μας. Τουλάχιστον ας το ευχηθούμε και ας το προσπαθήσουμε...

Αλεξάνδρα

ippoliti_ippoliti said...

Επιθυμώ και γώ να σας εκφράσω το σεβασμό μου στην αξιοπρέπεια που αποπνέετε εσείς και ο σύζυγός σας, τις ευχές μου για να έχετε κουράγιο και να καταφέρετε κάποτε να βρείτε τη λύτρωση.
Εύχομαι επίσης να τιμωρηθούν σκληρά από τον νόμο ή τη θεία δίκη οι πράττοντες ενήλικοι, οι ηθικοί αυτουργοί και οι συνειδητά συγκαλύπτοντες.

Anonymous said...

Αγαπητή Νατέλα

Δεν ξέρω τι μ' έπιασε σήμερα και άρχισα να ψάχνω πληροφορίες για τον Άλεξ στο διαδίκτυο (κι έτσι έπεσα πάνω στο blog σου). Η υπόθεση με είχε συγκλονίσει τότε, αλλά πραγματικά έπεσα απ' τα σύννεφα όταν σήμερα συνειδητοποίησα ότι δεν έχει διαλευκανθεί ακόμα. Θέλησα να σου γράψω αυτό το μήνυμα (χωρίς να ξέρω αν θα το διαβάσεις ποτέ), για να σου εκφράσω τη συμπαράσταση και το θαυμασμό μου στο πρόσωπό σου. Εύχομαι ειλικρινά να μάθεις τι συνέβη στο παιδί σου. Εύχομαι να έχεις το κουράγιο και τη δύναμη να συνεχίσεις τον αγώνα σου. Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω. Αν ήμουν δίπλα σου απλά θα σου έσφιγγα τα χέρια.

Κατερίνα

ΔΑΝΑΗ said...

Πέντε χρόνια σήμερα. Και υπάρχουν, Νατέλα, κι εκείνοι που δεν ξεχνούν. Μικρή παρηγοριά, το ξέρω. Αλλά δεν είσαι μόνη ούτε βιαστήκαμε να ξεχάσουμε το παιδί σου.

Για να μη γράφεις πια καταλαβαίνω ότι τίποτε καινούριο δεν υπάρχει. Θέλω όμως να πιστεύω ότι κάποια στιγμή η αλήθεια θα λάμψει. Όλη η αλήθεια.

ΜΑΝΑ said...

προς την Υπαρχει καποιος εκει με κατι ποΥ το λεμε συνηδειση?Για ολες τις μαναδες του κοσμου η υποθεση του Αλεξ και για καθε Αλεξ,Δημητρη,Μαριας,ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΚΤΗ!