Monday, May 26, 2008

25 Μαίου Παγκόσμια Ημέρα Εξαφανισμένων Παιδιών

Διαβάζω πολύ στο internet, στα Eλληνικά, Ρώσικα και Αγγλικά. Μπαίνω σε διάφορα σάιτ, επίσημα ( Interpol, Χαμόγελο του Παιδιού, Missing and Murder Children, poiski.ru ) και ανεπίσημα.
2 χρόνια, 3 μήνες, 24 μέρες μετά από την εξαφάνιση (που έγινε αφάνιση) του Αλέξανδρου από την Βέροια, βλέπω φωτογραφίες των παιδιών που εξαφανίστηκαν ή δολοφονήθηκαν. Έβγαλα μερικά συμπεράσματα , διαβάστε αν ενδιαφέρεστε.
α) Σε κάθε κράτος ζούν οικογένειες, που ξυπνάνε κάθε πρωί με την ελπίδα να μάθουν σήμερα τί έγινε με το παιδί τους, και ξαπλώνουν το βράδυ με την πικρή σκέψη ότι ακόμα μια μέρα πέρασε και τίποτα. Σχεδόν πάντα είναι δυσαρεστημένοι από το πόρισμα της ερεύνας, γιατί ότι και να κάνουν οι αρχές φαίνεται λίγο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πληγωμένοι, απογοητευμένοι και στην καλύτερη περίπτωση προσπαθούν να συνεχίζουν την καθημερινή τους ζωή. Όλους μας σώζει η ρουτίνα - η ουσία της ζωής έχει εξαφανιστεί μαζί με το χαμένο παιδί. Μερικοί βρίσκουν παρηγοριά στην θρησκεία, δεν είναι λίγοι αυτοί που απευθύνονται σε μέντιουμ και γενικά παραφυσικές καταστάσεις. Όμως να μην ξεχνάμε, τα παιδιά χάνονται σε αυτόν τον κόσμο και από "ανθρώπινα" χέρια, γι'αυτό ας βρούμε μέσα μας το κουράγιο να συνεχίζουμε με θέσμικους τρόπους, ακόμα καί όταν οι ίδιοι οι θεσμοί μας περιφρονούν.
β) Πιστεύω ότι σχεδόν πάντα οι οικογένειες που χάνουν τα παιδιά τους γίνονται θύματα προκαταλήψεων διαφόρων ειδών. Στην δική μας περίπτωση πολύ κακό ρόλο έπαιξε και η ξένη καταγωγή μας όπως επίσης και το ότι ο συζυγός μου δεν ήταν ο φυσικός πατέρας του Αλέξανδρου. Σχετικά με την ξενοφοβία διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε στο Χάρβαρντ η οποία αποδεικνύει ότι η προκατάληψη για τους ξένους βρίσκεται στο υποσυνείδητο. Αυτός που εκδηλώνει βίαιη συμπεριφορά προς τους ξένους, απλούστατα δεν τους θεωρεί ανθρώπους. Αφού οι προκαταλήψεις βρίσκονται στο υποσυνείδητο , λίγοι καταβάλουν προσπάθεια να χαλιναγωγήσουν τα ένστικτά τους. Γι'αυτό οι περισότεροι έχουν μέσα τους την σκέψη, ότι οι γονείς "φταίνε" για την απώλεια του παιδιού, π.χ. δεν το πρόσεχαν αρκετά. Θυμάστε το ηλίθιο δημοψήφισμα στο internet για τους γονείς της Madleen, και διάφορα άλλα σχόλια; Αυτό πάντα θα το πούνε, κακόμοιροι συμπάσχοντες γονείς... Θα κλείσουμε τ' αυτιά μας, θα επικοινωνούμε μόνο με αυτούς που βοηθάνε πραγματικά, και ας αφήσουμε τους "έξυπνους" να ανταλλάσουν μεταξύ τους τις "απόψεις" τους (Δεν μιλάμε για περιπτώσεις πραγματικής παραμέλησης των παιδιών από τους γονείς, εκεί υπάρχει άλλο πρόβλημα το οποίο θα το συζητήσουμε σε άλλο κείμενο).
γ) Με μεγάλη δυσαρέσκεια ανακάλυψα ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν την αναζήτηση των παιδιών στο internet σαν κάτι αστείο π.χ. στο Ρώσικο σάιτ "έρευνα", εκεί όπου απελπισμένοι γονείς κάνουν ανάρτηση της φωτογραφίας του παιδιού τους με σκοπό να πάρουν έστω την παραμικρή πληροφορία, κάποιοι ανεγκέφαλοι γράφουν σαχλά σχόλια και γενικά κάνουν την πλάκα τους. Αλλά πουθενά και ποτέ εκτός από την Ελλάδα δεν είδα σε κανένα σάιτ ή μπλόγκ να βρίζουν ένα δολοφονημένο παιδάκι. Όποιος είναι τόσο προκατειλημμένος εναντίον των ξένων ας απευθύνεται σε μένα, (όπως ήδη έκαναν μερικοί), και με το όνομά τους - όχι με ψευδώνυμο. Λοιπόν κύριοι ρατσιστές θα βρίζετε εμένα αλλά όχι τον Άλεξ. Πρός το παρών απαντάω προκαταβολικά - είστε ξεδιάντροποι. Απευθύνομαι στον αλητάκο με το nickname "nba studio" και στο σάιτ "antegamisou.com" - αφού είστε στην πλευρά των δολοφόνων που απειλούν καθημερινά στα γυμνάσια της Βέροιας τα παιδιά που τους αντιστέκονται - "πρόσεχε θα σε κάνω σαν τον Άλεξ".
Έχετε το θάρρος να πάρετε ανοιχτά την πλευρά τους; Δηλώστε το επωνύμως.
δ) Η δημοσιότητα βοηθάει μόνο τα πρώτα δύο εικοσιτετράωρα. Από κει και πέρα γίνεται καθαρό ξεπούλημα του θέματος. Αν οι γονείς αντιστέκονται, τους δηλώνουν "ύποπτους". Για να μην τολμάνε να τα βάζουν με τα Μ.Μ.Ε. Αυτό το θέμα χρήζει ξεχωριστού άρθρου, θα το κάνω οπωσδήποτε μέσα στο καλοκαίρι. Θα δείτε μόνοι σας πως λειτουργεί το σύστημα. (Δεν μπορώ να περιμένω το καλοκαίρι για να δηλώσω πόσο υποκριτικά βρίσκω τα σχόλια που διαβάζουμε εκ μέρους του ΕΣΗΕΑ και κάποιων πρώην μελών της Υ.Π.Π.Δ.
Τους παιδεραστές να προσέχουμε να τους έχουμε.... Μην τυχόν να αποκαλύψουμε τα ονόματά τους...
ε) Αγαπητοί γονείς συμπάσχοντες, να είστε πολύ προσεκτικοί στο ζήτημα, από ποιόν δέχεστε βοήθεια. Μόλις βλέπετε ότι ο "σωτήρας" σας βγαίνοντας από την πόρτα σας, "σφυρίζει" τα κανάλια, καλύτερα να τον αποχαιρετήσετε εγκαίρως, αλλιώς μόνο κακό θα σας κάνει. Όποιος βοηθάει πραγματικά δεν κυνηγάει δημοσιότητα.
στ) Να επιμένετε σε αυτό που κάνετε. Κάθε παιδί πάντα βασίζετε στην υποστήριξη των γονέων και την προστασία που του παρέχει η οικογένεια. Γι'αυτόν το λόγο εγώ προσωπικά θα επιμείνω στην τιμωρία των δολοφόνων για την μνήμη του Αλέξανδρου, και δεν θα παρατήσω τις προσπάθειές μου παρότι ήδη δέχομαι μεγάλη πίεση από τους αυτόκλητους "υπερασπιστές της αλήθειας". Αρκετά τιμώρησαν εμάς που είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε καθημερινά αυτούς που κατέστρεψαν την ζωή μας. Άραγε θα επέμβει ποτέ το κράτος, να τους δώσουν να καταλάβουν τί κάνανε ή όχι; Και αρκετά είπαν για εμάς, για τους γονείς του χαμένου παιδιού, αρκετούς τόνους λάσπης ρίξανε πάνω μας, ας ασχολούνται λιγάκι οι δημοσιογράφοι και με τις λεγάμενες "οικογένειες" των δραστών. Κανείς δεν το κάνει όμως.
Για το τέλος θα κάνουμε μια ευχή. Ας βρεθούν όλα τα χαμένα παιδιά, και ας μην χαθεί ούτε ένα άλλο. Βέβαια με όλα αυτά που διαβάζουμε τελευταία , η ευχή αυτή φαντάζει ουτοπία.
Ερώτηση: Πώς να την κάνουμε πραγματικότητα;